آئین مستان

ای آروم جونم ، ای دلدار مادر

لالایی گل من، بخواب اصغر...

میخونم برا تو من با حال مضطر

لالایی گل من، بخواب اصغر....

بخواب آروم گلم لالا ، یه کم آروم بشی حالا

الهی که بیاد بارون یه چند قطره تو این صحرا

بمیرم که شدی بیتاب ، شدی از تشنگی بیخواب

یه کم طاقت بیار آخه عمو رفته بیاره آب

لالا لالا بمیرم من برای خشکی لبهات

لالا لالا دیگه مرگو دارم میخونم از چشمات

امون ای دل.....

حالا که تو میری روی دست بابا

عمر و جون مادر، خدا همرات.....

چشم بد ازت دور با اون روی زیبا

عمر و جون مادر، خدا همرات.....

ولی میترسم ای مادر ، میترسم که بشی پرپر

من و گهواره ی خالی بشه این قستم آخر

ببین مادر شدم دلگیر ، برای تو نداشتم شیر

میترسم حرمله حالا تورو سیراب کنه با تیر

الهی که نبینم من سرت رو نیزه ها باشه

نیاد روزی بخوان مادر که از طفلش جدا باشه

امون ای دل.....

دارم هی میبارم مثل ابر بارون

با تیر سه شعبه، سرت از پوست شد آویزون

حالا پشت خیمه شد مادر دلم خون

با تیر سه شعبه، سرت از پوست شد آویزون

چجوری من کنم باور ، که از جسمت جدا شد سر

بیا مادر تو آغوشم نَه زیر خاک علی اصغر

پاشو از خواب پاشو مادر ، هنوز زوده بری اصغر

دارم دق میکنم از غصه ی تو این دم آخر

تیر جنگی کجا و این گلوی تو کجا مادر

لب تشنه زدن با تیر گلوتو بی هوا مادر

الهی که نبینم من سرت رو نیزه ها باشه

نیاد روزی بخوان مادر که از طفلش جدا باشه

امون ای دل.....

ای جلوه جلی حسین
علی منجلی حسین
عموی حجت ابن حسن
ای آخرین علی حسین
باب الحوائج علی اصغر
تو یک تنه برای حسین بودی یه لشکر
تویی و دستای عموت شفیع محشر
ای عزادار داغت خدا
یا غریب بن غریب بن غریب
آخرین جام قالو بلا
یا حبیب بن حبیب بن حبیب
ای چشمه زلال علی
کوچک ترین نهال علی
شش ماهه ای و پیر همه
عالیجناب آل علی
خورشید ارباب ماه ربابی
مثل تمام سلسله ات عالیجنابی
در عاشقی پای حسین فصل الختامی
دست خالی نرفت از درت
هر که بسته به نگاه تو امید
داغ تو داغ آل عبا
یا شهید بن شهید بن شهید

یا علی بن حسین بن علی
قنداقه تو مثل صدف
داده به شأن شیعه شرف
نقش نگینِ تو شرفِ
نوادگان شاه نجف
تمثال مولا همنام حیدر
عصارة ولایت زهرای اطهر
از این همه قدر و شکوه الله اکبر

باب الحوائج علی اصغر

تو یک تنه برای حسین بودی یه لشکر
بر در و بین دربار تو
ما فقیریم و غلامیم و کنیز
ما گرفتار شش گوشه ایم
یا عزیز بن عزیز بن عزیز

یا علی بن حسین بن علی

این که گلوی بچم شده نشونه

 به حرف آسونه

حال منو مادر رو خدا میدونه

 به حرف آسونه

حس منو آه من نمیرسونه

 به حرف آسونه

داغ منو محال کسی بتونه

 به حرف آسونه

وقت پر زدنش بود، وقت مرد شدنش بود

قبرش قد قدش بود، قنداقش کفنش بود

پیش آقام رو سفیدم که حالا ام شهیدم

ولی بمیرم از این که گریه مَردمو دیدم

این که سر هه نوزاد بره یه نوزاد

 به حرف آسونه

هی رو زمین میوفه سر رو نیزه

 به حرف آسونه

ازسر نیزه کوچیک تره رو نیزه

 به حرف آسونه

سنگ بخوره گل پرپر رو نیزه

به حرف آسونه

هم آغوش بابا رفت، تا آغوش خدا رفت

هیشکی نیست بگه حالا اون گهواره کجا رفت

نیزۀ خونیشو دیدم، خون پیشونیشو دیدم

ولی مُردم برا باباش که پریشونیشو دیدم

این که تنش کجا موند ندونه مادر

 به حرف آسونه

زخم لبای خشکش آخر نشد تر

 به حرف آسونه

جایزه بگیر قاتل برای این سر

به حرف آسونه

دعوا بشه کی کشتش میونه لشکر

به حرف آسونه

داغش آب سوزونده، مرگ ما رو رسونده

از بچم به جز این سر چیزی باقی نمونده

مولانا علی اصغر......

تو مهر سرخ طومار حسینی

تو با خون گلو یار حسینی

مدال شانۀ فرزند زهرا

علم در بین انصار حسینی

دو عالم به قربانت، دخیلم به دستانت

فدای غلامانت، فدای شهیدانت

چه آقایی، چه مولایی

 چه دلداری، چه سرداری

مولانا علی اصغر......

تو مهر عهد و پیمان حسینی

تو روی دست قرآن حسینی

تلزی نه تبسم کن ببینم

که تو فتح نمایان حسینی

به روحم شرف دادی، به جانم هدف دادی

به قلبم شعف دادی، برات نجف دادی

چه طوفانی، چه بارانی

چه دستانی، چه دامانی

مولانا علی اصغر.......

سلام الله بر خون گلویت

که خون را آبرو دادی ز رویت

عروجت از شهادت تا خدا بود

رسیدی عاقبت بر آرزویت

من از درک مقام تو ناتوانم

مقامات بلندت را نمیدانم

به قربان جلال تو عزیزانم

به عشق تو به دنبال شهیدانم

من از خیل مریدانم

شده وقت سر و جانم

مولانا علی اصغر........

لالالالا، آروم بابا

بر می گرده از سمت دریا سقا

تشنته می دونم، گرسنته می دونم

سرت به روی شونه ست، یه مدته می دونم

لالا، بابا

ایندی روبابَه گَلُون ای وای دِیُون

اَلدَه ئولَن اوغلُونا لای لای دِیُون

لای لای دِیُون

مظلوم بالام لای لای

اوغلُوم بالام لای لای

لالا لالا، ای شیرخوارم

آب نیست اما چند قطره اشکی دارم

چشمای بارونم، به چشمای بی جونت

دلم میسوزه تازه، در اومده دندونت

لالا، بابا

ایندی روبابَه گَلُون ای وای دِیُون

اَلدَه ئولَن اوغلُونا لای لای دِیُون

مظلوم بالام لای لای

اوغلُوم بالام لای لای

ای جان، بالام لای لای

ای وای، بالام لای لای

دیگه عمرت سر رسیده

آغوشه تو بوی زهرا رو میده

جونم به جونت بسته س، حرمله هم فهمیده

گلوی تو از گرما، به قنداقت چسبیده

لالا لالا

غُنچَه تَر اِیدی ولی الآن سولُوب

تِشنَه لب اِیدی ولی سیراب اولُوب

سیراب اولُوب

ای جان بالام لای لای

عطشان بالام لای لای

مظلوم بالام لای لای

اوغلُوم بالام لای لای

شراره ی بی آبی سوزنده لباتو

کویر تشنه کرده دریای نگاتو

رو دست بابا از دور میبینی فراتو، فراتو

میبینی از دور تو نخلا عموتو یا نه

ببینم عمه پوشونده گلوتو یا نه

بریم شاید بگیریم جواب شاید

بریم شاید برسیم به آب شاید

سیراب بشی و بری به خواب شاید

تو مرد میدونی من دردت رو میدونم

میخوای با بابا باشی ای دردت به جونم

واست تو راه میدون لالایی میخونم

میدونی کار و به آخر رسوندی یا نه

میدونی تنها برا من تو موندی یا نه

بریم به خاطر هر دومون شاید

به رحم بیاد دل سنگشون شاید

یا ابری شه دل آسمون شاید

بریم شاید بگیریم جواب شاید

بریم شاید برسیم به آب شاید

سیراب بشی و بری به خواب شاید

تو خواستی جنگو از تو گهواره ببینی

دلت نیومد من رو بیچاره ببینی

رباب و سرگردون و آواره ببینی

شنیدی آه دل آسمون و یا نه

میبینی سمتت گرفتن کمونو یا نه

حالا که میزنی دست و پا شاید

میخوای بمونی پیش بابا شاید

پیشم باشی روی نیزه ها شاید